ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΗΝΟΥ

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα όπου κατοικεί έως και σήμερα. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για δέκα περίπου χρόνια.
Έχει φιλοτεχνήσει την πρώτη προσωπική σειρά χιουμοριστικών σκίτσων με γενικό τίτλο «Μπουρμπουλήθρες» καθώς και τη δεύτερη με τίτλο «Έρυκα και Ριρίκος Πικουρίκος». Και οι δύο αυτές σειρές έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Σήμερα έχει στο ενεργητικό της πολλά ποιήματα και περισσότερους από τριακόσιους στίχους τραγουδιών. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση ζωγραφικής στο Κέντρο Τέχνης Πανταζίδης με θέμα «Σύννεφα». Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 με θέμα «Αφιέρωμα στο γαλάζιο του Αιγαίου», και το 2008 με θέμα «Γαλάζιο του Αιγαίου». Με τη λογοτεχνία καταπιάνεται τα επτά τελευταία χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Το Όταν στέρεψε η αντοχή είναι το πρώτο της μυθιστόρημα που εκδίδεται.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά τη κυρία Γαληνού για την τιμή που έκανε να μου πει δυο λόγια για την ίδια ως συγγραφέας. Μέσω αυτής της συνέντευξης ήθελα και εγώ να την γνωρίσω λίγο καλύτερα ως αναγνώστρια.

1. Κυρία Γαληνού κατ’ αρχήν να σας ευχαριστήσω για την ανταπόκρισή σας. Θα ήθελα να μου πείτε, τι ήταν αυτό που σας ώθησε στην τέχνη της συγγραφής?

Και εγώ σας ευχαριστώ!

Ο λόγος που αποφάσισα κάποια στιγμή να γράψω ένα μυθιστόρημα, ήταν η ανάγκη μου να πω μια ιστορία με περισσότερα λόγια απ’ ότι σε ένα ποίημα ή ένα τραγούδι που έγραφα ως τότε. Με τις πρώτες προσπάθειες, ένιωσα ότι κρατούσα ένα μαγικό κλειδί στα χέρια μου που μπορούσε να μου ανοίξει μεγάλους και όμορφους κόσμους. Είχα τόσα πράγματα να πω μέσα από την λογοτεχνία και συγχρόνως είχα μάθει και την σωστή συνταγή.    

2. Απ’ ότι έχω διαβάσει, έχετε κάνει κάποια μαθήματα δημιουργικής γραφής. Πιστεύετε ότι βοηθούν? Θα συμβουλεύατε κάποιον που κάνει τις πρώτες απόπειρες συγγραφής να παρακολουθήσει τέτοια μαθήματα?

Δεν ξέρω αν θα βοηθούσε τον καθένα. Εμένα πάντως με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα. Με έκανε να καταλάβω γρηγορότερα και ευκολότερα την τεχνική και τα μυστικά της συγγραφής, και έτσι έπαψα να αναρωτιέμαι και να βαλτώνω για το ποιο είναι το σωστό ή να ψάχνω να τα ανακαλύψω όλα μόνη μου. Δεν αρκεί μόνο το ταλέντο, κι αυτό το είδα ξεκάθαρα από τα φοιτητικά μου κιόλας χρόνια. Όταν άρχισα να διδάσκομαι ελεύθερο σχέδιο, ένα από τα βασικά μαθήματα στην κατεύθυνση που είχα επιλέξει, είδα ξαφνικά το ταλέντο μου να παίρνει τη σωστή κατεύθυνση και να εξελίσσετε. Μάθαινα τα μυστικά της ζωγραφικής και μου άρεσε πολύ. Έτσι και στη συγγραφή, απ’ την ώρα που ένιωσα ότι ήθελα να ασχοληθώ πιο σοβαρά, αποφάσισα να το μάθω κιόλας. Πλάι στο ταλέντο, μια επιπλέον πληροφόρηση μπορεί να βελτιώσει την κάθε προσπάθεια, μέχρι να αποκτήσεις δική σου πείρα και άποψη. Για παράδειγμα, είναι σαν να προσπαθείς να φτιάξεις ένα γλυκό όμως δεν έχεις καμιά εμπειρία η γνώση. Αν όμως γνωρίζεις έστω μια βασική συνταγή, τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να το πετύχεις απ’ ότι αν το έκανες με όποιο ταλέντο σου και μόνο. Από εκεί κι έπειτα, χρειάζεται επίμονη δουλειά, για να εξελίξεις τις συνταγές σου ώστε να δίνεις όλο και πιο όμορφα γλυκίσματα. Κι αν έχεις πράγματι ταλέντο, τότε θα καταλάβεις γρήγορα πόσο καλός ζαχαροπλάστης μπορείς να γίνεις.  

3. Ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράφετε? 

Νομίζω η ανάγκη μου να εκφραστώ μέσα από μια τέχνη ακόμη.

4. Είχατε στο μυαλό σας την επιτυχία, εκείνη τη πρώτη φορά που καθίσατε για να ξεκινήσετε την ιστορία σας?

Όχι. Όταν ξεκίνησα το πρώτο μου μυθιστόρημα δεν το έκανα με σκοπό να το εκδώσω. Περισσότερο το έγραφα για μένα. Μετά μου άρεσε η διαδρομή και το επιχείρησα ξανά και ξανά με άλλες ιστορίες. Μέχρι που μπήκα για καλά στο νόημα και ενθουσιάστηκα. Αισθανόμουν ότι αυτό που είχα γράψει είχε πράγματα να πει και πιθανόν να άρεσε στο κόσμο. Είχα γράψει ήδη τέσσερα βιβλία μέχρι να αποφασίσω να δώσω κάποιο για αξιολόγηση σε εκδοτικό οίκο.

 

5. Πόσο δύσκολο ήταν να σας εμπιστευτεί ένας εκδοτικός οίκος? Αντιμετωπίσατε αρνήσεις στις πρώτες σας προσπάθειες να εκδώσετε το πρώτο βιβλίο?

Η αλήθεια είναι ότι με δέχτηκαν αμέσως, και δεν σας κρύβω, ότι πέρα από χαρά, ένιωσα και πολύ μεγάλη έκπληξη. Ήξερα πως είναι δύσκολο αυτό να συμβεί. Μέσα σε είκοσι μέρες περίπου είχα υπογράψει συμβόλαιο με ένα από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της Αθήνας. Όμως λόγο της κρίσης η έκδοση καθυστερούσε, και όταν έκλεισαν δυο άκαρπα χρόνια αποφάσισα να λύσω αυτό το συμβόλαιο χωρίς να έχει εκδοθεί κανένα από τα τρία βιβλία που τους είχα δώσει. Η διαδρομή στη συνέχεια δεν ήταν ούτε απλή ούτε εύκολη. Δέχτηκα αρκετές αρνήσεις και γεύτηκα πολλές απογοητεύσεις, όμως δεν το έβαλα κάτω. Ήξερα ότι αργά ή γρήγορα κάπου θα με δεχόντουσαν. Μου πήρε ακόμη ένα χρόνο μέχρι να υπογράψω νέο συμβόλαιο αυτή τη φορά με τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, που κοντά τους έβγαλα τα τρία πρώτα μου βιβλία. Τώρα βρίσκομαι σε νέα εκδοτική οικογένεια, τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, και μόλις κυκλοφόρησε το τέταρτο μυθιστόρημά μου, το ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΛΕΞΕΙΣ.   

6. Εκτός από μυθιστορήματα, γράφετε και ποιήματα. Έχετε εκδώσει κάποια?

Δεν έχω εκδώσει προσωπική ποιητική συλλογή, προς το παρόν τουλάχιστον. Έχουν δημοσιευτεί ποιήματά μου σε περιοδικά. Επίσης, στο βιβλίο μου, «Πέρα από τις κόκκινες γραμμές», υπάρχει ένα δικό μου ποίημα σαν πρόλογος, που έγραψα ειδικά για αυτό το μυθιστόρημα. Για το ίδιο βιβλίο επίσης, έγραψα τους στίχους τριών τραγουδιών, βασισμένους εξ’ ολοκλήρου στη υπόθεση, που με την βοήθεια του τότε εκδότη μου, τα μελοποιήσαμε και τα παρουσιάσαμε ζωντανά στο κοινό στην κεντρική παρουσίαση, αντί να διαβάσουμε αποσπάσματα.

7. Η καθημερινότητά σας πώς είναι? (πάντα σε σχέση με τη συγγραφή) Γράφετε συγκεκριμένες ώρες? Καθημερινά?

Την περίοδο που γράφω ένα μυθιστόρημα δουλεύω καθημερινά και πολλές ώρες. Σχεδόν απ’ το ξημέρωμα ως αργά το βράδυ, ανάλογα με την έμπνευση, και χωρίς υπερβολή, μπορεί να κάνω μέρες να ξεκλειδώσω την πόρτα μου, να κατέβω έστω ως το δρόμο. Η συγγραφή, μοιάζει με ένα είδος ασκητισμού, που όμως, με κάνει να νιώθω πολύ δημιουργική και χαρούμενη. Με ταξιδεύει μαζί με τους ήρωες και μοιάζει σαν να ζω για λίγο τις ζωές τους. Μαγική διαδρομή και αξεπέραστη εμπειρία. Είναι οι ομορφότερες στιγμές ενός βιβλίου. Αυτή η περίοδος διαρκεί συνήθως από τον Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο-Απρίλιο. Μετά αρχίζει πάλι το γαϊτανάκι των παρουσιάσεων για την προώθηση του βιβλίου που έχει ήδη εκδοθεί και έτσι στον ελεύθερο χρόνο μου, ή διαβάζω ή κάνω διορθώσεις και βελτιώσεις σε κάποιο από τα μυθιστορήματα που δεν έχω ακόμη εκδώσει. 

8. Η επιλογή του τόπου αυτού σαν τόπος που διαδραματίζεται η ιστορία σας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ανάγκη να τιμήσετε τον τόπο καταγωγής σας ή είναι ένας τόπος που όπως θα μπορούσε να εμπνεύσει ομολογουμένως τον καθένα, ενέπνευσε και εσάς?

Η Μυτιλήνη και ολόκληρη η Λέσβος, είναι ένας πανέμορφος και ευλογημένος τόπος. Δεν είναι τυχαίο ότι από αρχαιοτάτων χρόνων γέννησε και ενέπνευσε πλήθος από ποιητές, συγγραφείς, ζωγράφους και φιλοσόφους. Απ’ άκρη σ’ άκρη νιώθω να πνέει μια αύρα που με έλκει σαν μαγνήτης και με γεμίζει έμπνευση, σκέψεις, ιδέες, ζωντάνια. Εξάλλου το ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΛΕΞΕΙΣ, δεν είναι το πρώτο μυθιστόρημα που γράφω για την Μυτιλήνη. Υπάρχει και το ΟΤΑΝ ΣΤΕΡΕΨΕ Η ΑΝΤΟΧΗ που κυκλοφόρησε το 2013. Και σε αυτό, ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται στη Μυτιλήνη και σε άλλα μέρη της Λέσβου. Μπορεί να μην γεννήθηκα ούτε να μεγάλωσα στο όμορφο αυτό νησί, όμως από την ώρα που δωδεκάχρονο κορίτσι πήγα πρώτη φορά, με κέρδισε αμέσως και με αιχμαλώτισε στη μαγεία του. Από τότε πηγαίνω κάθε χρόνο εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Η Μυτιλήνη είναι ο τόπος μου, και μαζί, μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Δεν θα σταματήσω ποτέ να τριγυρνώ είτε με την φαντασία μου είτε στην πραγματικότητα, και να τη φωτογραφίζω, να σκαρώνω ιστορίες, τραγούδια ή ποιήματα για τα πανέμορφα μέρη της και τους φιλόξενους ανθρώπους της. 

9. Το βιβλίο σας «ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΛΕΞΕΙΣ» αφορά στη ζωή μιας ογδοντάχρονης γυναίκας. Υπάρχουν στοιχεία πραγματικά μέσα σ’ αυτήν ή πρόκειται για μια καθ’ όλα φανταστική ιστορία? 

Η ιστορία στην ουσία είναι φανταστική. Δεν μου αρέσει και πολύ να γραφώ για πραγματικά γεγονότα, γιατί θεωρώ, ότι αν το κάνεις, πρέπει να μην ξεφύγεις πολύ από την αλήθεια. Διαφορετικά, κινδυνεύεις να παραπλανήσεις τον αναγνώστη σου επειδή δεν θα μπορεί να ξεχωρίσει ποια είναι η αλήθεια και ποιος ο μύθος. Στην πραγματικότητα όμως, όσα περιγράφω, τα δανείζομαι από τη ζωή. Οι περισσότεροι ήρωες θα μπορούσαν να είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, και όσα περνούν, γεγονότα που θα μπορούσαμε να ζήσουμε όλοι μας. Στο ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΛΕΞΕΙΣ, όπως και στα περισσότερα μυθιστορήματά μου, θα συναντήσουμε μικρές ή μεγάλες αλήθειες ανθρώπων που ζουν κάπου γύρω μας ή έζησαν κάποτε, και που στο σύνολό τους φτιάχνουν ένα όμορφο μύθο. Η ογδοντάχρονη Ροζαλία, θα μπορούσε να ζει ακόμη στη παλιά μονοκατοικία της στο κέντρο της Αθήνας, όμως στην πραγματικότητα, έζησε μόνο στην φαντασία μου.  

10.  Έχετε ήδη ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας?

Το επόμενο δεν το έχω ξεκινήσει ακόμη. Από Ιανουάριο θα ξεκινήσω. Προς το παρόν έχω ένα όμορφο αγώνα δρόμου μέχρι τις γιορτές για την προώθηση του ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΛΕΞΕΙΣ που μόλις κυκλοφόρησε.

11. Αν ναι, θα μπορούσατε να μας δώσετε κάποια στοιχεία γι’ αυτό?

Θα μπορούσα ίσως να σας πω, ότι αυτό που θα δώσω στον εκδότη μου σαν την επόμενη δουλειά μου, το έχω ήδη έτοιμο. Για την ακρίβεια ακροβατώ ανάμεσα σε δυο μυθιστορήματα που έχω ήδη ολοκληρώσει, όμως ακόμη δεν έχω αποφασίσει ποιο τελικά θα επιλέξω. Το ένα μιλά για την καταστροφική μέθη που φέρνει ο εγωισμός και η αλαζονεία –κυρίως των ανδρών-, που μπορούν να σε σπρώξουν σε πολύ σοβαρά λάθη, σε ασύμφορες αποφάσεις και παράλληλα να σε κάνουν να βιώσεις βαθιά μοναξιά. Είναι μια δυνατή ιστορία με πολλές ανατροπές που πιστεύω ότι θα κάνει αίσθηση. Το άλλο, πραγματεύεται το λάθος που κάνουμε πολύ συχνά όλοι μας: να νομίζουμε, δίχως όμως να γνωρίζουμε πραγματικά τι έχει συμβεί. Σε αυτό το μυθιστόρημα, όλοι οι ήρωες νομίζουν κάτι διαφορετικό ο ένας για τον άλλον, όμως η αλήθεια καραδοκεί να τους εκπλήξει ανατρέποντας τις ζωές τους και να τους αποδείξει ότι, να νομίζεις δεν αρκεί.

Καλή επιτυχία σε όλα κ. Γαληνού. Ελπίζω να ξαναμιλήσουμε με αφορμή το νέο σας βιβλίο, μόλις αυτό εκδωθεί.