Παρασκευή 12 Απριλίου 2024

Λίγα λόγια από τη Βάνα Βουρτσάκη

 


1. Βάνα ποια ήταν η αφορμή για να γράψεις το πρώτο σου βιβλίο;

Οι αφορμές για να προχωρήσω και τελειώσω το πρώτο μου βιβλίο ήταν δύο. Η πρώτη ήταν ένας άνδρας που χρόνια ολόκληρα είναι μόνος, κάθεται πάντα στο ίδιο σημείο της παραλίας που συχνάζω και πάντα κάνει την ίδια διαδρομή. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον η μοναξιά του και οι κινήσεις του. Η δεύτερη αφορμή ήταν η απόρριψη που βίωσε μία αγαπημένη μου φίλη από τον άνδρα της. Συνδύασα και τις δύο σε ένα βιβλίο.

2. Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για την υπόθεση;

Το «Όσο Πάει» παρουσιάζει τη διαχρονική πορεία οικογενειών από το 1920 έως και σήμερα, τις ερωτικές τους αναζητήσεις, τη σύνδεσή τους με τα ιστορικά γεγονότα, με την προσφυγιά, τη Μεταξική δικτατορία, την αντίσταση, τον εμφύλιο και την εξορία, τη χούντα, για να καταλήξει στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τις μετέπειτα εξελίξεις. Ξεκινά με την άγρια δολοφονία ενός μεγαλοδικηγόρου στη Μυτιλήνη. Το ίδιο διάστημα στο νησί βρίσκονταν η Χριστίνα που προσπαθούσε να ξεπεράσει το χωρισμό από τον άνδρα της και να αντιμετωπίσει τη μοναξιά και την απόρριψη. Εκεί συναντά το Φώτη, Αποφασίζουν να περάσουν μαζί κάποιες μέρες, να ενώσουν μοναξιές, να βιώσουν την παρέα ενός άλλου ανθρώπου. Γρήγορα μπλέκονται και οι δύο με τη δολοφονία. Το κουβάρι αρχίζει και ξετυλίγεται μέσα από γεγονότα και από οδυνηρά μυστικά που εμφανίζονται στη διαδρομή. Εκτεθειμένοι οι ήρωες αγωνίζονται για να επουλώσει τις πληγές τους. Ένα ταξίδι φυγής και εσωτερικής αναζήτησης για να καταφέρουν να αλλάξουν τη ζωή τους και να βγουν αλώβητοι.


3. Το νέο σου βιβλίο με τίτλο Ὑφαίνοντας τα νήματα των καιρών' μετρά μόλις λίγες μέρες. Μίλησε μας γι' αυτό.

Όταν ξεκίνησα να γράφω το «Υφαίνοντας τα νήματα των καιρών» δεν φανταζόμουν ποτέ πως η συγγραφή με τις δικές της εμμονές θα άναβε τόσες φωτιές στην εξέλιξη της μυθοπλασίας. Η ανασύσταση εκείνης της εποχής, με όλους τους φανταστικούς ήρωες που γεννήθηκαν και πλάστηκαν στη διαδρομή του μύθου. Ένοιωσα την ανάγκη να γράψω για μια ιστορία που δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα κανείς, ούτε μάθαμε ποτέ το τέλος της . Η πρώτη φορά που κάποιες γυναίκες το 1892 τόλμησαν να κλείσουν τις μηχανές του εργοστασίου για να διεκδικήσουν το λιγοστό ψωμί που τις αναλογούσε, το τόλμημά τους σε μια εποχή που η Ελλάδα που ως νεοσύστατο κράτος προσπαθούσε να ορθοποδήσει ήταν το δικό μου ερώτημα. Αυτό με ανάγκασε να τολμήσω να μιλήσω για εκείνες μέσα από αυτό το μυθιστόρημα. Οι άνδρες δίπλα τους μέσα στο εργαστήρι της πλοκής αγωνίζονται για τη δική τους επιβίωση.


Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν του 1887 ο έρωτας ενός Εβραίου για μια Τουρκάλα, σύζυγο αξιωματούχου, διαλύει την οικογένεια του Βαγγέλη. Η γυναίκα του με τις δύο κόρες του φυγαδεύονται κάτω από αντίξοες συνθήκες για να αποφύγουν την οργή του προδομένου συζύγου, ενώ ο Βαγγέλης συλλαμβάνεται. Τρεις γυναίκες μόνες βρίσκονται στον Πειραιά του 1890. Η Γεωργία και η Στέλλα, μάνα και κόρη, πιάνουν δουλειά για ένα ξεροκόμματο σε υφαντουργείο. Το ενδεχόμενο μείωσης μισθών πυροδοτεί μια σειρά γεγονότων. Η απόφαση να κλείσουν τις μηχανές, μια τρέλα της στιγμής. Δυνατές φιλίες ξεκινούν παράλληλα με τον έρωτα που καίει τις καρδιές τους. Η ζωή όμως έχει άλλα σχέδια για εκείνες. Τα νήματα μπλέκονται οδηγώντας τες σε άλλα μονοπάτια. Ο έρωτας παραμερίζεται... Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, πόλεμοι, προσφυγιά, άνθρωποι που αγωνίζονται ενάντια στις αντιξοότητες της εποχής με όπλα τους τον έρωτα και τα όνειρα για ένα ευνοϊκότερο αύριο...


4. Τι είναι αυτό που κάνει ένα μυθιστόρημα ενδιαφέρον;

Νομίζω χωρίς να είμαι ειδική για να μιλήσω γι αυτό το θέμα η πολυπλοκότητα και οι ενδιαφέροντες ήρωες οι οποίοι θα αναπτύσσουν συμπεριφορές που θα ξεφεύγουν από τις συνηθισμένες.


5. Σε ενδιαφέρει η αποδοχή των αναγνωστών; Λαμβάνεις υπόψιν σου αυτό που νομίζεις πως θέλουν να διαβάσουν, Επηρεάζεσαι, με λίγα λόγια, από το ρεύμα της εποχής;

Η αποδοχή φυσικά με ενδιαφέρει αλλά δεν καθορίζει τη γραφή μου. Γράφω για όλα όσα κρατώ μέσα μου και κάποια στιγμή χτυπούν την έξοδο, επιθυμούν να εμφανιστούν. Ποτέ δεν καθορίζω πότε και πώς θα γράψω. Μόλις νοιώσω την ανάγκη ξεκινώ για ένα θέμα που εμένα κεντρίζει. Όχι όμως καταναγκαστικά.


6. Στην Ελλάδα υπάρχει ο διαχωρισμός εμπορικού και ποιοτικού βιβλίου.

Ενστερνίζεσαι αυτόν τον διαχωρισμό; Τι κάνει ένα ποιοτικό βιβλίο, εμπορικό και τι ένα εμπορικό βιβλίο, ποιοτικό;

Κατηγορηματικά όχι! Ποιος είναι αυτός που θα τοποθετήσει τα όρια ανάμεσα στα βιβλία; Με ποια κριτήρια; Τα δικά του ή θα ενστερνιστεί όρους που κυκλοφορούν παγκόσμια; Αν κάποιο βιβλίο αρέσει σε κάποιους ανθρώπους επειδή κάτι του λέει, κάτι ταρακουνάει μέσα του γιατί πρέπει να του δώσουμε ετικέτας


7. Για να γίνεις σε οποιοδήποτε τομέα καλύτερος πρέπει να προπονείσαι, να εξασκείσαι. Ποια είναι η δική σου 'συγγραφική προπόνηση;

Το γράψιμο όπως φαντάζομαι και σε εσάς που γράφετε τόσο όμορφα μυθιστορήματα. Αλλά και το διάβασμα άλλων βιβλίων.


Και τώρα πέντε ερωτήσεις για να γνωρίσουμε καλύτερα τη Βάνα


1. Ποιες ώρες γράφεις;

Δεν έχω συγκεκριμένο ωράριο. Άλλοτε μπορεί να καθίσω μία ώρα οποιαδήποτε στιγμή της μέρας αλλά πολλές φορές μπορεί να γράφω ατέλειωτες ώρες χωρίς σταματημό τη νύχτα ή τις ώρες που δεν θα βρίσκεται κανείς στο σπίτι.


2. Έχεις συγκεκριμένη συγγραφική ρουτίνα;

Όχι και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό.


3. Τι είδους βιβλία σου αρέσει να διαβάζεις;

Τα πάντα, δεν έχω συγκεκριμένο είδος, αρκεί να μου αρέσει.


4. Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που διάβασες;

«Δεν ήμουν πια άνθρωπος» του Νταζάι Οσάμου. Το δικό σας το παρήγγειλα αλλά δεν ήρθε ακόμη.


5. Αν και νωρίς ακόμα, ποια είναι τα συγγραφικά σου σχέδια; Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;

Πολλά βιβλία ακόμα που γυρεύουν και αυτά την έξοδό τους.


Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία, καλοτάξιδο και το δικό σας βιβλίο.

 Βάνα Βουρτσάκη


Βιογραφικό 

Η Βάνα Βουρτσάκη γεννήθηκε στην Προσοτσάνη Δράμας και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι Διευθύντρια Δημοτικού Σχολείου της Θεσσαλονίκης. Κατέχει πτυχίο Διδασκαλείου, ΣΕΛΔΕ, μεταπτυχιακό τίτλο της Παιδαγωγικής Σχολής και είναι κάτοχος πτυχίου της Σχολής Θεάτρου του ΑΠΘ. Πήρε μέρος ως επιμορφώτρια σε προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αγωγής υγείας, διαθεματικών προγραμμάτων, θεατρικού παιχνιδιού και εκπαιδευτικού δράματος. Είναι ιδρυτικό μέλος του Διθύραμβου εξ Αμάξης της θεατρικής ομάδας εκπαιδευτικών, και του θεατρικού σχήματος Παραβάτες Σκηνής του Εμπορικού Συλλόγου Πυλαίας. Σκηνοθετεί θεατρικές παραστάσεις για παιδιά και ενήλικες. Συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα για τη συγγραφή του βιβλίου Τσιάκαλος, Γ. Οδηγός Αντιρατσιστικής Εκπαίδευσης, Ελ. Γράμματα, 2000 και στη συγγραφική ομάδα του βιβλίου Tα Νέα Αναλυτικά Προγράμματα και οι Εκπαιδευτικοί, ΙΠΕΜ, 2006. Έχει γράψει άρθρα σε περιοδικά με θέμα την αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων και τη μέθοδο πρότζετ, καθώς και σε παιδαγωγικά περιοδικά διεθνών συνεδρίων με θέματα την κινηματογραφική εκπαίδευση στα πλαίσια της κριτικής παιδαγωγικής, του απελευθερωτικού θεάτρου και του κριτικου γραμματισμού.Έχει συμμετοχή σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής ως εμψυχώτρια στην ομάδα παρουσίασης κειμένων. Υπεύθυνη για την οργάνωση και παρουσίαση λογοτεχνικών βιβλίων, πολλών συγγραφέων. Είναι παντρεμένη, με δύο παιδιά. Το "Υφαίνοντας τα νήματα των καιρών" είναι το δεύτερο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βάρφη.